بررسی آماری دانشکده مدیریت لایپزیش در خصوص برترین مدیران بوندسلیگا؛ چرا بایرن مونیخ برترین مدیریت را در اختیار ندارد؟
بوروسیا دورتموند در زمینه جنبه هایی مانند پایداری، مالی، رفاه هواداران و دیگر معیارهای ورزشی بهترین مدیریت را در میان تیم های بوندسلیگا دارد. این موضوع توسط کارشناسان اقتصادی از دانشکده مدیریت لایپزیگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
پایداری (توضیح در مورد واژه Nachhaltigkeit: پایداری یا توسعه پایدار به معنای برآوردن نیازهای حال به گونه ای که فرصت های نسل های آینده را محدود نکند )
این مفهوم بسیار مهمی در در فوتبال حرفه ای است. بی دلیل نیست که DFL هفته گذشته یک انجمن بزرگ پایداری را در برلین ایجاد کرد. همه گیری کرونا به وضوح شرایط را حساس تر و توجه به این موضوع را بیشتر کرده است. جایی که درآمد مهمی مانند مخاطب/تماشاگر به طور ناگهانی از بین رفت. علاوه بر این، منابع مالی رسانه‌ها متزلزل شد و درآمدهای دیگر حتی به طور کل از بین رفت. پروفسور هنینگ زولش معتقد است: «رقابت و جذابیت بلندمدت لیگ و باشگاه‌های آن تا حد زیادی به این بستگی دارد که باشگاه‌ها چگونه «مدل کسب‌وکار حرفه‌ای فوتبال» را به‌طور پایدار بهینه می‌کنند و از سوی دیگر چگونه می‌توانند سرمایه‌گذاران استراتژیک را حفظ کنند»
او و تیمش از دانشکده مدیریت HHL لایپزیگ برای ششمین بار کیفیت مدیریت در بوندسلیگا را تجزیه و تحلیل کرده و جدولی به نام "FoMa-Q-Score" تهیه کرده اند. اقتصاددانان حوزه‌های «موفقیت ورزشی»، «عملکرد مالی»، «به حداکثر رساندن رفاه هواداران» و «رهبری و مدیریت تیم» را مورد بررسی قرار دادند.
نتیجه تجزیه و تحلیل غافلگیرکننده است. زیرا این بایرن مونیخ در صدر قرار ندارد بلکه بوروسیا دورتموند تیم نخست جدول است. اما دلیل: به گفته محققان، دورتموند اکنون از نظر پایداری و همچنین در به حداکثر رساندن رفاه هواداران نقشی پیشگام دارد. این امر به عنوان مثال در تعداد اعضا منعکس می شود: بایرن مونیخ سطح بالایی دارند (نزدیک به 293000) اما در در حال رکود است. طبق این مطالعه، وستفالی ها از 3000 نفر به 157000 نفر افزایش داده اند.
البته جایگاه دوم بایرن مونیخ به ویژه به دلیل موفقیت ورزشی این تیم است. محققان به عملکرد مالی بایرن نمره "خوب تا خیلی خوب" می دهند، اما این نسبت به سال قبل آسیب دیده است. به ویژه در زمینه "کارایی دستمزد" و همچنین به نسبت سال پیش در زمینه "بین المللی" کاهش دیده می شود.
پس از بایرن، لایپزیگ قرار گرفته است. از نظر مالی، به ویژه در زیر شاخه "رشد و سودآوری" امتیاز می گیرد. به تازگی ، لایپزیگ 20 میلیون یورو بیشتر به تیم تزریق کردند، اما هزینه های تیم تنها 45 درصد از کل بودجه بود، در حالی که اکثر باشگاه های دسته اول حدود 60 درصد هستند. اما همچنین به طور انتقادی در مورد لایپزیگ: "از نظر "شفافیت" در انتهای جدول قرار دارد. جدا از این مورد انتقاد دیگر به لایپزیگ در مورد پرورش استعداد‌های ورزشی است. برخلاف فلسفه آشکار باشگاه، لایپزیگ به طور فزاینده‌ای به بازیکنان آماده‌ای تکیه می‌کند که فرصت‌های توسعه آنها محدود به نظر می‌رسد. تحقیق دیوید رائوم، خاور شلاگر (هر دو 24 ساله)، بنجامین هنریش (24 ساله) و آندره سیلوا (25 ساله) را به عنوان نمونه ذکر می کند. این می‌تواند بر «مدل کسب‌وکار» لایپزیگ تأثیر بگذارد. نبی کیتا (در آن زمان 21 ساله)، تیمو ورنر (20) یا دایوت اوپامکانو (18) به‌طور قابل توجهی جوان‌تر بودند.
اما تحقیق یاد شده آینتراخت فرانکفورت به عنوان قهرمان لیگ اروپا و فرایبورگ به عنوان فینالیست جام حذفی را شرایط بسیار مناسبی می داند. کسب سهمیه اروپایی از نظر مالی و سایر شرایط می تواند جای فرانکفورت را پشت سر دورتموند و بایرن تثبیت کند (در آینده به جایگاه سوم برسد).
این تحقیق برای رقابت قهرمانی در بوندسلیگا چه معنایی دارد؟ به یک فصل فشرده و متعادل امیدوار باشیم؟ اما نباید رابطه یک به یک به موفقیت ورزشی برقرار کنیم. «توسعه تیم تنها یک جزء در امتیاز FoMa-Q ما است، البته یک جزء ضروری». از این رو فرانکفورت جای بالاتری به نسبت بایرلورکوزن دارد. به طور منطقی، نقل و انتقالات فقط یک سال بعد از نظر موفقیت یا شکست قابل بررسی است. همین امر در مورد مقایسه بین اینتراخت و بایر نیز صدق می‌کند، جایی که محققان «مزایای ساختاری واضح خارج از حوزه ورزشی، به ویژه در میان هواداران، دیجیتالی‌سازی و معنای تجاری‌سازی و بین‌المللی کردن برند» را در فرانکفورت مشاهده کردند.